تحقیق آیینه كاری

تحقیق آیینه كاری

آینه كاری

جهان در تفكر اسلامى جلوه و مشكات انوار الهى است و حاصل فیض مقدس نقاش ‏ازلى،و هر ذره ‏اى و هر موجودى از موجودات جهان و هر نقش و نگارى مظهر اسمى از اسماء الهی است و در میان موجودات، انسان مظهر جمیع اسماء و صفات و گزیده عالم ‏است.

هنرمند در پرتو چنین تفكرى،در مقام انسانى است كه به صورت و دیدار و حقیقت ‏اشیاء در وراى عوارض و ظواهر مى‏پردازد. او صنعتگرى است كه هم عابد است و هم‏زایر، او چون هنرمند طاغوتى با خیالاتى كه مظهر قهر و سخط الهى است،سر و كارندارد. وجودى كه با اثر این هنرمند ابداع مى‏ شود نه آن وجود طاغوتى هنر اساطیرى و خدایان میتولوژى است و نه حتى خداى قهر و سخط یهودیان یعنى‏«یهوه‏»،بلكه وجود مطلق و متعالى حق عز شانه و اسماء الله الحسنى است كه با این هنر به ظهور مى‏ رسد. ازاینجا صورت خیالى هنر اسلامى متكفل محاكات و ابداع نور جمال ازلى حق تعالى است، نورى كه جهان در آن آشكار مى‏ شود و حسن و جمال او را چون آیینه جلوه مى‏ دهد.

معمارى نیز كه در هنر اسلامى شریف ترین مقام را داراست، همین روح اسرار آمیز را نمایش مى ‏دهد. معماران در دوره اسلامى سعى مى‏ كنند تا همه ‏اجزاء بنا را به صورت مظاهرى از آیه‏ هاى حق تعالى ابداع كنند،خصوصا در ایران، كه ‏این امر در دوره اسلامى به حد اعلاى خویش مى ‏رسد. از اینجا در نقشه ساختمانى و نحوه‏ آجر چینى و نقوشى كه به صورت كاشى كارى و گچ ‏براى و آیینه كارى و...كار شده است،توحید و مراتب تقرب به حق را به نمایش مى ‏گذارند و بنا را چون مجموعه ‏اى متحد و ظرفى مطابق با تفكر تنزیهى دینى جلوه ‏گر مى‏سازند:

حسن روى تو به یك جلوه كه در آینه كرد       این همه نقش در آیینه اوهام افتاد

 این همه عكس مى‏و نقش نگارین كه نمود       یك فروغ رخ ساقیست كه در جام افتاد

معماری‌ سنتی‌ ایران‌ ،تجلی‌ نمادین‌ جهانی‌ ابدی‌ و ازلی‌ است‌ که‌ این‌ جهان‌ را محلی‌ گذرا و واسطه‌ای‌ برای‌ رسیدن‌ به‌ مرتبه‌ای‌ والاتر به‌ منظور وصول‌ به‌ آرامش‌ درونی‌ می‌داند ؛ معماری‌ ایران‌ که‌ به‌ صورت‌های‌ گوناگون‌ در بناهای‌ مختلف‌ متجلی‌ گشته‌، جایگاه‌ خاصی‌ را داراست‌ که‌ در آن‌ ،عقاید و رسوم‌ و آیین‌ها در شرایط‌ جغرافیایی‌ و اقلیمی‌ نمود بارزی‌ دارد و حاصل‌ دسترنج‌ هنرمندانی‌ است‌ که‌ برای‌ اعتلای‌ این‌ هنر با تکیه‌ بر ایمان‌ خویش‌ ،از جانِ خود مایه‌ گذاشته‌ و در این‌ راه‌ از هیچ‌ کوششی‌ دریغ‌ نورزیده‌اند. همراه‌ با اساتید معماری‌، استادان‌ صنایع‌ دستی‌ نیز با همان‌ تفکر فوق‌ اما تجلی‌ یافته‌ در هنرِ خاص‌ خویش‌، تکامل‌ بخش‌ و اثرگذار بر معماری‌ سنتی‌ ایرانی‌ بوده‌اند .